Brief aan mijn mama
Lieve mama, Terwijl ik deze brief schrijf kijk ik naar je ziekenhuis bed, dat nog steeds in de living staat. Maar in plaats van mijn allerliefste mama zie ik slechts 1 enkele witte roos op een leeg bedje. In gedachten kan ik je nog zien liggen, kan ik je nog ruiken en je zachte huid nog steeds voelen. Ik heb je gezicht en je handen zoveel kusjes gegeven dat mijn lippen nog steeds tintelen bij de gedachte aan de aanraking met je kleine tedere hand. En ergens weet ik, dat jij er nog bent. Ergens weet ik dat je thuis bent. Wat was je toch een exceptionele vrouw. Een echt specialleke, zoals iedereen terecht zegt. Speciaal in iedere zin van het woord. Eigenlijk was je hele leven bijzonder. Zo bracht je mij, een flinke baby van 4 kilo, na het in gang zetten van de bevalling, zonder verdoving op deze wereld. Iets waar ik binnenkort nog meer bewondering voor ga krijgen vermoedt ik. Maar ook daarnaast was je speciaal. Z
